Bir gün herkes susacak ömrümde, bütün ışıkları sönecek bu şehrin, herkes benim susuşumu dinleyecek, bütün ışıklar benim aydınlığımı karartacak...
Kapalı kapılar ardında geçmiş bir ömrüm, umutlu umutsuz yarınlar adına yazdığım şiirlerim vardı,hepsini götüreceğim gittiğim yere,sonra iç ceplerimde sakladığım yorgun gülücüklerim, hepsini bulutlardan aşağıya atacağım,özellikle ağlamaya ihtiyacı olanlara... hayatımda ilk defa, kaçmanın ne demek olduğunu anladığım zaman, vazgeçtim nefes almaktan... şimdi boğuluyorum bu dipsiz kuyuda, önümü görmeden yaşamak ne kadar zorsa... o kadar özlem duyuyorum sisli havalara...
Aynaya baktığında, her gün yabancı birini görmekten bıkmış biriyim ben... yoruldum artık her sokağın başında kendime çelme takmaktan... yağmurun altında güneş açmıyor işte! Daha neden bekliyorum ki... olacağına varmaktansa neye vardıysam onu olayım diyorum... olmuyor... elimi uzattığım ne varsa sanki bir adım öteye kaçıyor...
Usandım artık ben bu körebe oyunundan, kimse ebelenmiyor hayat kavgamda... Cezam neyse çekerim... Ben artık yokum bu oyunda...
Konu: Ben Yokum Artık... 
Ptsi Tem. 28, 2008 8:33 am